10 maanden en 3 dagen...

Hee allemaal,

Ik weet nog goed dat veel mensen een jaar geleden tegen me zeiden: "... en dan ga je voor 10 maanden naar Brazilië" en bij sommige reageerde ik heel bijdehand dat het 10 maanden en 3 dagen waren. Iedereen vond dat stom klinken, maar nu ben ik op het punt in mijn uitwisseling dat het zeker wel een verschil maakt! Het is vandaag namelijk alweer 10 maanden geleden dat ik aan het begin stond van een jaar dat me zoveel heeft gebracht. Nu zijn er nog maar 3 dagen van dit avontuur over, precies die 3 dagen waar niemand waarde aan hechtte, terwijl zij het nu wel merken haha! Maar nog maar 3 dagen hier, betekent ook dat ik afscheid moet nemen van iedereen, een hele bizarre ervaring. Hoe ik dat doe, zal ik uitleggen in deze blog!

Maar eerst zal ik nog even vertellen over Festa Junina (juni feest), want dat is een hele happening hier! Festa Junina is een feest dat de hele maand juni wordt gevierd, maar elke school/organisatie/vereniging geeft op een ander moment in juni een groot feest. Zo was mijn eerste Festa Junina op 1 juni, dit was van de school van mijn gastzusjes, hier waren vooral veel "optredens" te zien waarin de kinderen een traditionele dans van dit feest dansten. Dit was leuk om te zien, maar een echt idee van deze feestdag had ik nog niet. Op woensdag 12 juni (ook toevallig Valentijnsdag hier) was er op school in de pauze muziek, eten (canjica, ziet eruit als kots, maar is heerlijk) en gezelligheid. Als je op deze dag in kleding van Festa Junina naar school kwam, kon je een kaartje voor het feest op vrijdag 14 juni voor de helft van de prijs krijgen. Dat feest op vrijdag was oprecht één van de hoogtepunten van mijn uitwisseling! Een samenvatting: veel lachen, danslessen, foto's met docenten en gewoon ontzettend veel gezelligheid! Een avond om nooit meer te vergeten!

Nu door naar het afscheid nemen, want dat is nog niet zo makkelijk. Ondanks dat ik deze mensen pas maximaal 10 maanden ken, heb ik hele goede vrienden gemaakt en echt een tweede familie erbij gekregen! Met nog maar 3 dagen van mijn uitwisseling over, heb ik al afscheid genomen van aardig wat mensen en zijn er ook nog een aantal over waarvan het afscheid wel erg dichtbij komt...

Laten we beginnen met Sofia, mijn beste Braziliaanse vriendin. Dat afscheid begon eigenlijk al bijna twee weken geleden, dat was de laatste keer dat ik haar familie zag. Sofia vroeg me op woensdagavond of ik op donderdag met haar en haar familie mee wilde naar hun "chacara that's not a chacara, but it's a chacara" ongeveer een uur hier vandaan. Ik wist met die beschrijving natuurlijk helemaal niet waar we naartoe gingen en voor de mensen die niet weten wat een chacara is: "it's a small farm, but it's not a farm" en ik was al wel eens naar een chacara geweest, maar nu wist ik niet wat ik kon verwachten haha! Het was een stuk grond waar een chacara op gebouwd werd. Daar in de buurt is een rivier, daar zijn we in geweest en het was gewoon heel erg gezellig die dag! Het enige jammere is dat ik die dag het scherm van mijn telefoon heb gebroken... Maar goed, het echte afscheid van Sofia wat afgelopen vrijdag, op onze laatste schooldag. Samen met wat vrienden van me, hadden ze een hele mooie poster voor me gemaakt waar iedereen iets op had geschreven en waar iemand me op had getekend! Daarbij hebben we ook nog veel gekke foto's gemaakt met z'n allen en gaf Sofia mij een brief die ik pas in het vliegtuig mag openen. Hier kwamen natuurlijk een paar knuffels en heel wat tranen bij kijken... Toen moest ze naar huis...

Vorige week heb ik ook al afscheid genomen van Ana (de vriendin waarbij ik kerst vierde) en haar vrienden. We gingen een avondje bowlen, waarbij ik natuurlijk verloor. Maar dat maakt niet uit, want het was heel gezellig! Ik had haar vrienden al ongeveer een half jaar niet gezien, maar dat voelde niet zo, we praatten gewoon de hele tijd. Bij afloop moest er natúúrlijk nog even een groepsfoto gemaakt worden, maar dat werden er iets meer dan 1 haha! Als het goed is komt Ana vrijdag naar het vliegveld, dus afscheid nemen hebben we nog niet echt gedaan, maar van haar vrienden wel!

Ook heb ik afscheid genomen van de school van mijn gastzusjes. Ik kwam de klas van C in en daar gooide elk kind een knalerwt naar me toe en zeiden ze allemaal "TEACHER ELLYYYYYYY" wat super schattig was haha! Ook was het lokaal versierd en gaven ze me een beker waar iedereen zijn naam op had geschreven. We zouden een film kijken die ik mocht uitkiezen, maar (zoals wel vaker) deed het internet het niet, dus gingen we een spel spelen. Gewoon een hele gezellige laatste dag daar!

Tot slot heb ik ook afscheid genomen van de engelse school waar ik bijna elke dinsdag en donderdag naartoe ging. Hier was een mooie gelegenheid voor, want afgelopen zondag was er "Big Day" van deze school. Dit was bij een chacara waar veel spellen en bijna alle mensen die les hebben (of geven) bij die Engelse school waren. Ik wist niet dat ze het hier kenden, maar alles begon met zaklopen haha! Maar het ging niet alleen om de spellen, we hebben ook lekker op een kleedje op de grond gelegen en pakten af en toe wat eten en drinken. Het was een perfecte chilldag met veel gezelligheid!

Maar hoe je het ook wendt of keert, ik denk dat het afscheid nemen van mijn gastgezin nog wel het gekst en waarschijnlijk het zwaarst gaat worden. Ik heb wat dingen voor ze gemaakt en ik ga ze morgen nog mee uit eten nemen om ze te bedanken voor alles, zij zijn de mensen die mijn uitwisseling tot zo'n avontuur hebben gemaakt! Natuurlijk was het niet altijd perfect, maar beter kon het niet, de liefde die ik van deze mensen heb gekregen en hoe welkom ze mij hebben laten voelen is onbetaalbaar! We gaan deze week helaas niks bijzonders meer doen, mijn gastvader moest van zaterdag tot vandaag heel veel werken (mijn gastmoeder gewoon evenveel als normaal) en morgenavond begint mijn gastmoeder met heel veel werken. Zolang we maar wat momenten met z'n allen hebben, zou dat al top zijn!

Inmiddels heb ik mijn koffers al grotendeels ingepakt, het voelt heel gek om mijn kasten al zo leeg te zien. Hierdoor wordt het wel heel erg echt, het feit dat ik ga vertrekken uit dit land waar ik een heel nieuw leven heb opgebouwd. En oprecht, ik had dit avontuur voor geen goud willen missen. Alle mooie plekken, geweldige ervaringen en prachtige mensen die ik heb ontmoet zijn onbetaalbaar. Over 3 dagen vlieg ik terug en over 4 dagen ben ik weer op Nederlandse bodem, terug naar mijn oude leventje. Heb ik er zin in? Ik weet het niet, dat verandert elke minuut. Waarom kan ik niet gewoon in allebei de werelden leven?

Even een dank naar iedereen die altijd trouw mijn blogs heeft gelezen en ook naar de mensen die altijd reageerden. Het is en was zo fijn om te weten dat er altijd mensen waren die weer zin hadden om een blog te lezen! Ondanks dat het soms als nog lang duurde, was het toch een motivatie om door te blijven schrijven. So thank you! Een paar weken na mijn terugkomst, zal ik nog een blog schrijven, dus wees niet getreurd, dit is niet het einde van mijn blogs...

Groetjes,

Elly

Excursies naar Brasilia en Goiás

Hee allemaal,

Alwéér een nieuwe blog! Is ook eigenlijk wel nodig, want ik heb twee hele leuke excursies naar Brasilia en Cidade de Goiás gehad met de school van mijn gastzusjes, echt genoten. Eerst wist ik niet eens dat ze daar naartoe zouden gaan, maar de vriendinnen van mijn gastzusjes begonnen ineens heel vaak te vragen of ik mee ging, dus ik kon natuurlijk geen nee meer zeggen haha! Maar wat we allemaal hebben gedaan, zal ik even uitleggen.

Op vrijdag 17 mei ging ik met zusje S en haar klas naar Brasilia, dit was 3 uur rijden, dus we moesten vroeg opstaan. Best gek dat je aan sommige dingen in een aantal maanden gewend kunt raken, ik had eigenlijk helemaal geen moeite met de lange busrit en het vroege opstaan! De wekker ging om 04:30 uur, best vroeg dus... Dat moest ook wel, want we moesten om 05:45 op school zijn. Hier werd veel geregeld voor vertrek en mocht uiteindelijk iedereen de bus in, ik was mee als juf dus ik kon lekker veel doen wat ik wilde! Na een rit van ongeveer 3 uur waarin we lekker wat snacks kregen en waarin we films keken, kwamen we eindelijk uit bij het Catetinho museum. Dit was een tijdelijke woning van president Juscelino Kubitschek (JK) en deze was in 10 dagen gebouwd. Deze woning had natuurlijk allemaal spullen van JK, het was interessant om te zien. Hierna gingen we weer de bus in, om naar het JK memorial te gaan. Achteraf kwam ik erachter dat het lichaam van JK hier ook echt lag, maar goed dat ik dat niet wist toen we binnen waren haha! Dit was best een mooi "museum" maar daar valt eigenlijk niet veel over te vertellen, behalve over 1 kamer. In deze kamer stonden zoveel oude boeken, allemaal op kleur en op onderwerp, het zag er supermooi uit! Heel stiekem is dat een beetje mijn droom... Daarna was het dan eindelijk tijd om te lunchen, hier was iedereen aan toe. Het eten was heerlijk, al die kinderen waren wel ontzettend druk haha!

Na de lunch gingen we Brasilia meer in. We gingen naar een plein waar, ondanks dat het een jonge stad was, veel te zien en te vertellen was. Hier zagen we de grootste gehesen vlag ter wereld en allemaal belangrijke gebouwen waar ik niet veel van snapte door de taal... Die grootste vlag ter wereld had ik blijkbaar al een keer gezien met Annie en Bart, alleen wisten we niet dat het de grootste vlag ter wereld was, wel leuk om dat dan achteraf te horen! Hier was ook een hele grote plattegrond van de stad (niet heel interessant) en vooral ook even de tijd om souvenirs van de stad te kopen. Die kinderen gingen los, ze kwamen met tassen vol souvenirs terug de bus in. Tot slot gingen we nog even naar een botanische tuin, het was heel mooi hier! Maar hier hoef ik ook niet veel over uit te leggen denk ik. Rond 5 uur was het weer tijd om de bus in te gaan en terug te rijden naar Goiânia, de helft sliep en de andere helft zat een film te kijken. Aan het eind natuurlijk nog even muziek aan en rond 20:30 waren we dan EINDELIJK weer thuis. Maar het was een hele leuke dag!

Nog even wat achtergrond informatie over JK, want ik wist eerst ook niet wie het was en ik kan me dan voorstellen dat het raar klinkt dat de hele ochtend in het teken stond van deze man. Kort gezegd: hij heeft tijdens zijn presidentschap Brasilia gesticht en er de nieuwe hoofdstad van gemaakt. Hiermee is het dus ook pas de hoofdstad sinds 21 april 1960 en hiervoor bestond de stad nog niet eens. Vandaar dat het zo'n belangrijk onderdeel was van deze excursie naar Brasilia.

Op woensdag 22 mei gingen we naar Goiás, op deze dag kon de wekker gelukkig een half uur later. Totdat we aankwamen in cidade de Goiás, was eigenlijk alles best wel hetzelfde. Alleen was dit maar iets meer dan twee uur rijden. Eenmaal aangekomen, was het al meteen zo warm maar echt een HELE mooie stad! Het was ook anders dan ik tot nu toe had gezien in Brazilië, ik had alleen nog maar jonge steden gezien en Goiás is gesticht op 26 juli 1727. Het is ook vernoemd naar de indianenstam "Goyaz" die daar vroeger leefden. Maar goed, toen iedereen uit de bus was, gingen we ergens in de schaduw kijken naar een presentatie over de stad die de organisatie van de excursie had gemaakt. Hierdoor kwamen de kinderen iets meer te weten over de geschiedenis van de stad. Na deze presentatie gingen we naar binnen bij een hele oude gevangenis. Deze was van buiten heel mooi, maar van binnen vooral heel indrukwekkend. Het was zou oud, dat het alleen houten tralies had en geen ramen. In die tijd was er natuurlijk ook geen elektriciteit, heel gek om je zulke dingen voor te stellen als je daar binnen bent. Het gekke was wel dat het bestuur boven de gevangenis zat, dus boven zag het er heel anders uit dan beneden. Toen we hier weg waren, gingen we nog naar een kerk, maar om hier te komen, moesten we eerste een trap van 104 treden op haha! We gingen niet bij die kerk naar binnen, maar er werd wat meer verteld over de geschiedenis van de stad en het uitzicht was mooi! Hierna gingen we eindelijk lunchen, iedereen was al de hele tijd aan het zeuren dat ze wilden eten, dus het was ook wel tijd voor lunch. Dit is denk ik één van de mooiste plekken voor een restaurant waar ik ooit ben geweest hier in Brazilië. Het was middenin de natuur, in een soort tuin bij een huis. Het was dus ook gewoon buiten, heerlijk!

Na de lunch gingen we naar een kerk, hier zijn we denk ik 5 minuten binnen geweest, maar het was wel mooi om te zien! De samenvatting van wat we daarna de hele tijd deden: souvenirs. De kinderen zijn een paar souvenirwinkels in geweest, in die tijd zaten de juffen vooral buiten, want al die kinderen waren aan het schreeuwen en duwen en trekken om de souvenirs te zien. Beter om niet middenin te staan haha! Toen alle kinderen eindelijk hadden wat ze wilden, gingen we naar een museum van Cora Coralina, dit bleek één of andere beroemde dichter of schrijver te zijn geweest in Brazilië, dit vond ik niet echt interessant haha, we bleven overal net iets te lang en de gedichten snapte ik niet. Interessant om die woning te zien, maar op een gegeven moment ben je uitgekeken en ik was ook niet echt op het verhaal aan het letten wat werd verteld. Tot slot gingen we nog naar een oud gebouw van belangrijke mensjes, Goiás is namelijk ooit de hoofdstad van de staat Goiás geweest (ik woon in die staat) en haalden we nog even een ijsje in de buurt. Sinds de lunch waren we al niet meer in de bus geweest, dus iedereen was kapot, vooral ook door het warme weer en de zware rugzakken. Dus de terugreis was hetzelfde als vanuit Brasilia, heerlijk! Rond 19:30 waren we weer terug op school.

Dat waren mijn excursies, ik twijfelde even of ik moest gaan (het kostte best wat geld namelijk), maar ik ben heel blij dat ik mee ben gegaan. Hierdoor ben ik toch wel wat meer over 2 belangrijke steden te weten gekomen. Daarbij waren de kinderen ook heel blij dat ik mee was, dat gaf natuurlijk ook een heel fijn gevoel. Maar ja, ondertussen wel nog maar 40 dagen te gaan totdat ik terug ga naar Nederland... Ik wil helemaal niet terug, ondanks dat ik soms niks liever wilde, komt mijn vlucht nu toch net iets te dichtbij. Zo gek om me te bedenken dat ik al deze mensen dan niet meer (bijna) dagelijks zie, dat ik ze nog af en toe zal appen en dat ik niet weet wanneer ik ze weer zal zien. Toen ik wegging uit Nederland, wist ik natuurlijk dat ik iedereen weer in juli zou gaan zien, maar nu heb ik geen idee. Tuurlijk zal ik wel blij zijn dat ik niet meer naar school hoef hier haha, maar dat is dan ook het enige. Laat mij hier nog maar iets langer blijven hoor! Helaas kan dat niet, dus ik zie jullie over 41 dagen! Al vind ik het natuurlijk ook wel leuk om veel van jullie weer te zien. Ik zal proberen voor die tijd nog genoeg blogs te schrijven en foto's te maken!

Groetjes,

Elly

Een kijkje in mijn Braziliaanse leven

Hee allemaal,

Nog maar 53 dagen en dan ga ik alweer terug naar Nederland wat vliegt de tijd voorbij. Ik besefte me vandaag dat ik nog nooit een week in mijn Braziliaanse leven heb uitgelegd, wel eens een gemiddelde schooldag, maar dat was volgens mij ook niet heel duidelijk. Aangezien ik nu wel echt een soort "routine" heb, wil ik die graag met jullie delen (sidenote: hier hebben we meerdere docenten per vak). Ooit zal hier nog wel een video of zoiets van komen, maar mijn laptop is steeds vol haha. Veel leesplezier!

Maandagen zijn redelijk rustig. Om 5:50 gaat mijn wekker, erg vroeg, dus ik heb wel mijn tijd nodig om uit bed te komen haha. Tussen 06:05 en 06:10 ga ik uit bed, kijk ik even naar de mooie zonsopgang, pak ik mijn spullen en ga ik douchen. Na het douchen, maak ik mijn tas klaar en ga ik ontbijten, meestal met yoghurt, pão de queijo of cake (zwaar leven). Rond 06:45 is iedereen klaar en gaan we naar de auto om naar school te gaan, waar ik rond 07:00 uur aankom. Daar heb ik grammatica, biologie en aardrijkskunde. Om 08:40 en 10:40 heb ik pauze en om 12:40 ben ik EINDELIJK klaar met school. Want eerlijk gezegd vind ik school hier helemaal niks. Ik zit daar maar 6 uur lang in m'n eentje te wachten tot de tijd voorbij gaat... Maar goed, om 12:40 uur is het dan ook tijd om naar huis te gaan, daar doe ik ongeveer 20 minuten over. Daar lunch ik heerlijke rijst met bonen, vlees en salade (het is zo lekker, ik kan er echt naar uit kijken haha). Dan lekker 2 uur niks en als mijn lunch goed gezakt is, ga ik naar de sportschool, want het is natuurlijk zonde om ervoor te betalen en er niks mee te doen. De sportschool is ook maar 5 minuten lopen van huis, dus dat scheelt. Eenmaal thuis lekker douchen en ontspannen totdat mijn gastvader en gastzusjes thuiskomen van werk en school rond 18:15 (gastmoeder werkt thuis) en dan is iedereen weer gezellig bij elkaar. We eten rond 20:00 en een uur later gaan we naar bed, dat laatste is soms nog wel lastig haha.

Na 7 of 8 uurtjes slaap, gaat op dinsdag weer mijn wekker om 5:50. Elke ochtend is dan eigenlijk hetzelfde: wekker, zonsopgang, douche, ontbijt, auto, school. Alleen heb ik op dinsdagen natuurkunde, wiskunde, sociologie, geschiedenis, scheikunde en biologie. Na school is het op dinsdag al helemaal anders! Vaak heb ik een bakje met rijst enzo mee, die dan opgewarmd wordt door school, zo lunchen er dagelijks aardig wat mensen op school. Daarna is het tijd om mijn "teacher" shirt aan te doen en naar de school van mijn gastzusjes te lopen. Hier ben ik van 13:30 tot 15:10 bij de Engelse les van mijn jongste gastzusje (zusje C) en haar klas. Die kinderen springen altijd een gat in de lucht als ze zien dat ik er ben, zo lief! Na de Engelse les heeft de hele school snack tijd. Dit is in de kantine, waar de snacks door de school geregeld zijn en als een soort buffet klaarliggen. Dit bestaat vaak uit een echte Braziliaanse snack en fruit (waarbij de Braziliaanse snack natuurlijk populairder is haha), dit is natuurlijk wel elke dag anders! Daarna ga ik van 15:30 tot 16:20 naar de gitaarles van zusje C en haar klas en de gitaarles van mijn oudste gastzusje (zusje S) er meteen achteraan. Na deze gitaarles ga ik met zusje S naar balletles, ik ben slecht in alle lessen, maar het is leuk en daar gaat het om! Om 18:00 uur is hun school ook voorbij en totdat er wordt omgeroepen dat 1 van mijn gastouders er is, eet ik nog fruit of soep met zusje C. Hierna ga ik naar een Engelse school waar ik vrijwilliger ben. Dat duurt tot 20:00 uur en als ik dan eindelijk thuis ben, ga ik eten douchen en slapen, lange dag.

Over woensdagen valt niet veel te vertellen, voor het grootste deel zou ik het verhaal van maandag hier kunnen plakken. Ik zal even een korte versie geven: wekker, zonsopgang, douche, ontbijt, auto, school, thuis, lunch, niks, sportschool, niks. Tot daar is het bijna hetzelfde, alleen zit in op woensdag in 3rd grade (mijn klas van vorig jaar) waar ik scheikunde, geschiedenis, grammatica en biologie heb. Dit is qua school de beste dag, omdat hier mijn vrienden zitten. Na de sportschool en het niks doen, is mijn avond wel wat anders, ik ga namelijk mee met het ophalen van mijn gastzusjes en vervolgens gaan we naar de rolschaatsles, wat leuk is om te zien, vooral omdat ze echt met sprongen vooruit gaan! Na deze les gaan we regelmatig naar mijn favoriete restaurant, de sfeer, het eten, de medewerkers, alles is top daar! Daarna natuurlijk weer snel naar thuis.

Nou, over de "morning routine" hoef ik niet veel meer te zeggen denk ik, dat weten jullie nu wel haha. Het is trouwens wel fijn dat we een uniform hebben, dan hoef je er 's ochtends alleen maar over na te denken welke broek en schoenen je aandoet! Op school heb ik natuurkunde, Portugees tekst schrijven), geschiedenis, wiskunde en scheikunde. Dan lunch ik weer op school, kleed ik me om en loop ik naar de school van mijn gastzusjes. Hier ben ik eerst weer bij de Engelse les van zusje C, vervolgens weer een snack, dan de huiswerktijd van zusje S, voordat we naar haar pianoles en jazzles gaan. In de avond ga ik (net als dinsdagavond) weer naar de Engelse school waar ik help. Dan weer thuis avondeten, douchen en naar bed.

Vrijdagochtend is natuurlijk niet anders, ik stop met dat uit te leggen haha. Op school heb ik mijn leukste en stomste docent op vrijdag. Mijn lessen zijn literatuur, aardrijkskunde, scheikunde, Portugees (tekst schrijven) en natuurkunde. Mijn favoriete docent is voor aardrijkskunde, gewoon omdat hij gek is haha. Over mijn stomste docent heb ik wel een leuk verhaal. Hier komt het: deze docent maakt me altijd echt belachelijk voor de hele klas, waardoor iedereen lacht en ik vaak (door zijn verwoording) niet weet wat hij zegt. Toen ik op vakantie was, vroeg hij ook meerdere keren waar de "gringa" (buitenlander) was. 1,5 week geleden sprak hij me ook aan als "gringa" en ik (en eigenlijk de hele klas) was er klaar mee, hij doet namelijk niet alleen zo tegen mij. Klasgenoten zeiden dat ik moest zeggen dat hij moest stoppen. Dus ik dat in het Engels zeggen, in de hoop dat iemand het zou vertalen (ik wil namelijk niet Portugees praten als de hele klas stil zit te luisteren). Maar dat vertalen duurde even, want niemand durfde het haha. Na het vertalen zei hij dat hij het niet snapte, omdat hij alleen maar grappen maakte en hierdoor was hij heel boos op me. Ik voelde me zo slecht, maar na de les zei iedereen dat ze zo trots op me waren en dat ik de held van de klas was, ik heb me nog nooit zo populair gevoeld haha! Oké, sorry, beetje lang verhaal was dat, oeps. Na school weer lunchen, omkleden en op naar de school van mijn gastzusjes. Hier weer Engels met zusje C , snack met iedereen en dan weer activiteiten. Fotografie les met zusje S, mindfullness met zusje C en acrobatiek met zusje S. Op vrijdag hebben ze ook weer rolschaatsles buiten school, dus daar ga ik natuurlijk ook weer mee naartoe. Soms gaan we nog met het gezin naar vrienden, maar vaak blijven we ook rustig thuis.

Heel laat kan het vrijdagavond helaas niet worden, want die leuke, lieve gastzusjes vinden het lastig om uit te slapen. Ik spring een gat in de lucht als ik "pas" om 8 uur wakker word... Maar vaak blijf ik nog wel even in bed liggen voordat ik de dag begin. Vaak probeer ik in de ochtend naar de sportschool te gaan (anders eind van de middag, ligt aan de planning). Tussen 11 en 1 gaan we vaak naar het zwembad met vrienden of verdere familie, waar we eerst lunchen (heerlijk) en verder gewoon genieten van het lekkere weer (vaak niet zwemmen, gastzusjes wel). De tafels zijn gelukkig in de schaduw, dus dat scheelt haha de zon is namelijk heel sterk hier in de middag! Rond 5 uur gaan we vaak weer naar huis of het huis van vrienden. Hier kletsen we bij, kijken we een film of doen we just dance!

Zondagochtend word ik weer rond dezelfde tijd wakker als zaterdag. Vaak gaan mijn gastouders in de ochtend sporten (in die tijd doen mijn gastzusjes en ik niks bijzonders), als ze terug en omgekleed zijn gaan we (bijna) altijd naar het huis van de ouders van mijn gastvader. Daar lunchen we dan en geloof me: gastoma maakt de allerlekkerste bonen van de wereld als Nederlander zul je misschien denken: zit daar echt een verschil in dan? JA! Haha na al die maanden bijna elke dag twee keer per dag rijst met bonen te hebben gegeten, weet ik er wel aardig wat vanaf en heb ik ook aardig wat verschillende bonen gegeten haha! Oké en door. Na de lunch doen we letterlijk niks, de één slaapt, de ander kijkt televisie, de ander kijkt een film, de ander zit op zijn telefoon en mijn gastzusjes zijn aan het spelen. Perfecte zondag! Als we eind van de middag weer terug zijn, maken we alweer mentaal klaar voor de maandagochtend, waarop het riedeltje weer opnieuw begint.

Dat was mijn weekoverzicht, een beetje lang, maar hopelijk leuk om te lezen! Ja, we eten echt bijna elke dag twee keer rijst met bonen, vlees en salade. . En ja, we douchen ook minimaal twee keer per dag, dat zal je in Nederland niet snel zien haha! Ik doe inderdaad (jammer genoeg) niet veel met vrienden, dit komt omdat ik er niet veel heb (oeps haha) en degenen die ik heb, hebben les op zaterdag (3rd grade) of moeten studeren in het weekend. En ALS ik dan eindelijk plannen heb, worden ze 99 van de 100 keer op het laatste moment afgezegd, maar ja, dat zit in de cultuur, dus daar moet ik maar mee leren leven... Maar ik ben blij met mijn gastgezin en had al deze dingen niet met een ander gastgezin willen doen! Wel een kleine disclaimer over deze blog: niet elke week en elke dag is natuurlijk hetzelfde, denk aan feestdagen, weekendjes weg, uitjes van de school van mijn gastzusjes, dat maakt de hele planning al anders. Maar dat vind ik juist wel fijn. En al zou wel elke week precies dezelfde planning hebben, maken de kleine dingen het toch steeds weer anders, verrassend en leuk! Maar ondanks dat ik me lang niet altijd top voel, ben ik blij voor elke week, elke dag, elke seconde die ik met al deze leuke mensen mag doorbrengen (oke, behalve die lessen van de stomme docent dan... haha).

Mooie woorden om mee af te sluiten, ik zie jullie bij de volgende blog!

Groetjes,

Elly

P.S. Reacties zijn altijd leuk om te lezen, dus reageer gerust

Vakantie naar Florida!

Hee allemaal,

Sorry dat deze blog pas zo laat is, maar daar kom ik later even op terug. Eerst even het leuke van de afgelopen tijd, want ik ben op vakantie geweest naar Florida! Ik heb hier heel veel dingen gedaan, gezien en veel familie van mn gastvader ontmoet. Ik zal proberen om er niet een te lange blog van te maken, maar ik kan niks beloven haha.

Op donderdag 11 april kwamen we na een nachtvlucht waarin ik amper had geslapen, heel vroeg aan in Miami. Hier gingen we eerst (om wat tijd te doden) een auto huren en naar dollar tree, hier heb ik een heel goed boek gekocht voor 1 dollar! Op een gegeven moment was het dan EINDELIJK tijd om naar het appartement te gaan die we via Airbnb hadden gehuurd. Het was een heel mooi appartement met ook zeker een heel mooi uitzicht en het was nog dichtbij het strand ook. Dus daar gingen we dan ook redelijk snel naartoe. Dit was voor mij voor het eerst dat ik op een strand en in een zee buiten Nederland was en dan meteen zo mooi! Eindelijk een blauwe zee waar je je voeten nog kan zien als je bijna helemaal in zee bent, heel gaaf om dat heldere water te zien. Op vrijdag 12 april zijn we ook weer redelijk veel op het strand geweest, maar dat moet ook eigenlijk wel als je in Miami bent, vind ik. Die dag zijn we ook bij familie geweest.

Zaterdag 13 april was de verjaardag van mijn gastzusje, ze werd 10. Dit vierden we wel pas 's avonds, want overdag waren mijn gastzusjes bij hun oom en tante die daar wonen en lekker een zwembad in de tuin hebben en mijn gastouders, hun vrienden die mee waren en ik gingen naar een hele grote mall! Dit was zo groot dat we half verdwaalden soms haha. Het was leuk om zo'n echte Amerikaanse mall te zien, ik heb hier wel maar 1 trui gekocht, maar dat is maar goed ook haha. Op zondag 14 april zijn we weer naar het strand en naar andere familie geweest, wat weer gezellig was, maar waar niet veel over te vertellen valt. Die avond vertrokken we wel naar Orlando, beetje laat (rond 8 uur) waardoor we pas rond 12 uur aankwamen en de volgende ochtend heel vroeg op moesten staan.

15 april werden we dus wakker in Orlando (de wekker stond om 6 uur...) omdat we naar Universal gingen! Hier keek ik echt wel naar uit, want ik was al een tijd niet meer naar een pretpark geweest, laat staan zo'n grote! Hier zijn we op 16 april ook naartoe geweest en ik moet eerlijk zeggen: ik heb echt wel angsten overwonnen op het gebied van achtbanen enzo. Het fijne aan Universal was dat er "single riders" rijen waren, hierdoor stond je wel samen in de rij, maar zat je niet naast elkaar in de achtbaan, want ze vullen de legen stoelen op met de single riders. Dit was heel fijn, want daardoor stonden we bijvoorbeeld maar 15 of 20 minuten in de rij bij Harry Potter, waar de normale rij bijna 2 uur was! We konden daarmee ook veel attracties ontdekken, maar ook vaker in dezelfde gaan, zo zijn mijn gastzusje en ik bijvoorbeeld 6 keer in dezelfde attractie geweest! Ondanks dat deze dagen vermoeiend waren, was het wel echt leuk!

Woensdag 17 april gingen we weer terug naar Miami, waar we weer wat tijd op het strand zijn geweest. Ook gingen we naar een grote outlet (Ross) waar ik schoenen heb gekocht en veel heb rondgelopen. Over die dag was dus niet veel te vertellen, maar over 18 april wel, want hier gingen we naar een plek waar reizen over het water werden gegeven om krokodillen te kunnen spotten! Die hebben we ook zeker gezien, heel gaaf! Het was ook lekker om af en toe met die boot snel over het water te gaan. Vervolgens nog even doei gezegd tegen familie, om weer naar de Airbnb te gaan.

Vrijdag 19 en zaterdag 20 april gingen eigenlijk vooral over de vlucht. Vrijdag vooral daarvoor klaargemaakt, om op tijd op het vliegveld te zijn en die tijd hadden we ook zeker nodig! We hadden weer een nachtvlucht en net zoals bij de vlucht heen, kon ik bijna niet slapen. Ik heb maar 1 of 1,5 uur geslapen en dat heb ik de rest van de dag gevoeld. Helaas kon ik overdag niet gaan slapen, omdat er mensen op bezoek waren. Maar gelukkig heb ik de nacht van zaterdag op zondag lekker lang geslapen, de langste nacht sinds ik hier ben, 13 uur achter elkaar!

Dat was dan het einde van de vakantie, die 10 dagen vlogen om en het was een top vakantie! "Maar Elly, waarom duurde het dan zo lang tot je deze blog schreef?" Daar zou ik inderdaad nog op terugkomen en ik vind dit ook wel belangrijk om te zeggen. Want na bijna 8 maanden in een heel ander land met een andere cultuur en soms ook wat tegenslagen, kan je je wel eens wat minder voelen of heimwee hebben. En dat heb ik ook wel en sinds de vakantie is mijn heimwee wel wat toegenomen... Het voelt natuurlijk best gek om na de vakantie niet thuis te komen in Nederland als je het niet gewend bent. Hierbij zal het ook wel meespelen dat mijn familie in Nederland nu voor ongeveer een week gezellig met z'n allen bij elkaar is. Het is dus best zwaar soms, want het leven van een uitwisselingsstudent gaat niet altijd over rozen. Dat maakte het wel lastig om een hele vrolijke blog te schrijven over de vakantie. Zeker omdat het echt een leuke vakantie was en ik dat wel goed over wil brengen. En dit betekent ook zeker niet dat ik het niet meer leuk vind hier, maar wel dat het soms lastig is en ik wilde daar eindelijk een keer eerlijk over zijn. Niet om aandacht te trekken, maar om een eerlijk beeld te geven van een uitwisselingsjaar, niet alleen een perfect beeld.

Ondanks dit hoop ik toch dat jullie genoten hebben van deze blog!

Groetjes,

Elly

Is Brazilië nou echt zo gevaarlijk?

Hee allemaal,

Ja, ik kan het wel, slechts 9 dagen tussen de vorige post en deze blog! Maar omdat ik vandaag over 100 dagen alweer terug vlieg (), vond ik het wel tijd voor een nieuwe blog. Deze wordt alleen iets anders dan normaal, ik ga namelijk een aantal veelgestelde vragen beantwoorden, toch fijn dat jullie daar dan ook EINDELIJK antwoord op krijgen haha.

Ik begin even bij de vraag die mij toch wel het meest gesteld gesteld is de afgelopen maanden: 'Hoe gaat het met je Portugees?' En ik moet eerlijk zeggen dat dit een stuk langzamer gaat dan ik had verwacht, maar dat ligt ook vooral aan mezelf. Voor vertrek vertelden anderen mij dat het 3/4 maanden zou duren tot ik de taal een beetje onder de knie zou hebben, we zijn ondertussen bijna 7 maanden verder en ik snap het grootste deel wel, maar het praten gaar nog steeds niet echt lekker... Maar ik heb ook zelf niet veel initiatief genomen in het spreken, omdat ik veel Engels sprekende Brazilianen om me heen heb (die zijn best zeldzaam haha) en omdat er veel wordt gelachen om mijn accent. Ik weet dat ik me daar niks van aan zou moeten trekken, maar dat vind ik best lastig. Ik praat wel Portugees met mijn Uber chauffeurs, want die kunnen vaak geen Engels en die zie ik daarna toch nooit meer haha! Als ik een verhaal van iemand begrijp of als ik een gesprek heb in de Uber, dan ben ik toch altijd wel heel trots op mezelf!

'Wat mis je het meest, behalve de mensen?' Dit zijn wel aardig wat dingen, maar op nummer 1 staat denk ik toch wel de taal. De momenten dat je alles snapt wat er om je heen gezegd wordt en aan iedereen kan vragen wat je wil als dat nodig is, mis je toch wel als je de taal niet spreekt en dat mis ik wel. Verder mis ik vooral dingen als een deel van het Nederlandse eten (al ga ik het Braziliaanse eten ook wel missen), de fiets en de veiligheid. Maar er zijn ook genoeg Braziliaanse dingen die ik ga missen zodra ik terug ben in Nederland...

'Wat zijn de grootste cultuurverschillen, hoe gaan mensen met elkaar om?' Dit zijn over het algemeen hele leuke dingen, zo zijn Brazilianen erg open en geïnteresseerd, ze nodigen je graag bij hen thuis uit en willen graag meer over je te weten komen. Ook vind ik het leuk dat iedereen elkaar een knuffel geeft als ze elkaar zien en dat ze erg vrolijk zijn. Maar ja, elke cultuur heeft zijn minpunten en de Braziliaanse cultuur dus ook. Zo vinden ze het erg leuk om elkaar "voor gek" te zetten (nog meer dan in Nederland) en ze zijn niet heel strikt in afspraken. Ze zeggen afspraken namelijk regelmatig minder dan een dag van tevoren af of ze komen ergens te laat aan. Maar gelukkig valt met beide dingen te leven en zijn er meer positieve punten aan de Braziliaanse cultuur.

'Eten jullie daar net als in Nederland brood?' Ik denk dat ik in de maanden dat ik hier ben, nog nooit of misschien 1 keer een normale boterham heb vastgehouden. Nu vragen jullie je vast af wat ik dan wel eet, dat is het volgende: in de ochtend yoghurt, "pão de queijo" (1 van de lekkerste dingen ooit die jullie niet kennen) of taart/cake (zwaar leven haha). Als lunch eten we 9 van de 10 keer rijst met bruine bonen, salade en heel lekker vlees. 's Avonds eten we ook vaak rijst, maar soms pasta of pizza, nooit aardappels. Hier is dus nergens plek voor een lekkere boterham met smeerworst of met hagelslag. Als ik hier zeg dat wij in Nederland brood eten als lunch, lachen ze heel hard en zeggen ze dat dat geen lunch is, meer een tussendoortje, maar ik heb ook nog nooit brood als lunch gegeten haha. Leuk om die reacties altijd te zien.

Nu even de andere kant op: 'Denk je dat je vaker naar het buitenland gaat willen?' Dit jaar zorgt er zeker voor dat ik nog veel meer landen en culturen wil leren kennen, maar dan niet alleen maar als toerist. Het is zoveel leuker en mooier om een cultuur van binnenuit mee te maken, hier leer je echt van! Natuurlijk wil ik wel naar andere landen op vakantie, maar ik hoop dat mijn reizen in de toekomst niet alleen maar uit toeristische reisjes zullen bestaan. Misschien ooit een ander programma van Travel Active, een stage in het buitenland of misschien zelfs in het buitenland (binnen Europa) wonen. Je weet maar nooit, ik sta ervoor open.

Een vraag die weinig mensen stellen, maar toch veel in jullie hoofden zal zitten: 'Is het daar nou echt zo onveilig?' Daar heb ik een heel kort antwoord op: nee. Toen ik zei dat ik een jaar naar Brazilië ging, dachten veel mensen volgens mij dat er wekelijks een schietpartij zou zijn op de hoek van de straat, maar surprise surprise, ik heb daar gelukkig nog niks van gezien of gehoord. Natuurlijk is Brazilië niet even veilig als Nederland (je moet bijvoorbeeld je telefoon niet (te veel) gebruiken als je over straat loopt), maar je kan wel makkelijk in je eentje ergens naartoe. Zolang je in ieder geval maar weet waar je wel en niet op welke momenten kunt zijn. Soms vergeet ik zelfs even dat het onveiliger is (of "moet zijn") dan Nederland en dat zegt wel wat denk ik.

And last but not least: 'Wat heb je geleerd voor jezelf' Misschien is dit meer een vraag om te beantwoorden als ik terug ben, maar het is ook leuk om hier een "tussenstand" van te hebben. Ik moet zeggen dat ik het ook wel een lastige vraag vind, maar er wel een antwoord op weet. Het grootste wat ik heb geleerd, is me open stellen voor en het accepteren van andere culturen en de gewoonten daarvan. Zo zeg ik niet snel nee meer tegen dingen die ik niet ken of eng vind, maar doe ik het gewoon. Ook ben ik minder gehecht aan planningen, dit betekent niet dat ik me er niet meer aan hou, maar dat ik het minder erg vind als er geen plan is. Hier zijn vaak geen plannen voor het weekend en dan denk ik: 'het komt wel' en vraag ik er ook niet meer naar haha.

Dat was alweer de laatste vraag en daarmee ook het einde van deze blog. Ik hoop dat jullie het leuk vonden en er iets van geleerd hebben haha. De komende 100 dagen worden top, dat weet ik zeker en ik ga er vol van genieten!

Groetjes,

Elly

P.S. Het is zeker niet zo dat jullie het moeten doen, maar mochten jullie nog van plan zijn om iets naar me te sturen, is het verstandig om daar niet te lang mee te wachten. Het proces hoort slechts een paar weken te duren, maar een kaart van mijn zus heeft er 3 maanden over gedaan en het zou jammer zijn als het te laat aan zou komen...

Nog een hoogtepunt!

Hee allemaal,

Daar is dan eindelijk weer een blog. Ik wilde er eerder deze maand al eentje schrijven, maar besefte me toen dat er eigenlijk niet zoveel was gebeurd haha. Maar nu wel, dus ga lekker zitten en geniet van al mn leuke verhalen en avonturen!

In de vorige blog gaf ik aan dat ik nog niet wist in welke klas ik zou zitten, ik kan jullie nu vertellen dat het 2B is geworden, dat is een veel leukere klas. Vandaag zei een vriendin van me zelfs dat ze me miste, ze maakte iets grappigs mee en wilde het aan me vertellen, maar dat kon niet haha! "Maar Elly, waarom was je vandaag niet op school dan?" Nou, zoals jullie HEEL lang geleden konden lezen in mijn blog, moest ik in oktober naar de federale politie om een soort van ID-kaart aan te vragen. Nu, meer dan 5 maanden later, kon ik dat pasje eindelijk ophalen, het is een soort van pas die aangeeft dat ik hier legaal ben, toch fijn om dat te hebben haha. Dat kan alleen opgehaald worden in de ochtend, dus ik moest wel een dag school missen... Heel vervelend...  

Maar laten we nu even verdergaan naar wat ik nog meer heb meegemaakt in de afgelopen weken. Ik ging al wel eens met mijn gastouders naar de sportschool, maar kon hier nooit alleen naartoe. Toen besloten we om mij bij een andere sportschool in te schrijven, deze is ongeveer 5 minuten lopen van huis af en heeft veel groepslessen, perfect. Ik ben wel een week ziek geweest (de week van 25 februari) en sindsdien is het wel wat lastiger om motivatie te vinden om naar de sportschool te gaan haha! Maar dat komt goed, dat pak ik wel weer op (hoop ik).

Na die week dat ik ziek was, was het carnavalsweekend, waardoor we tot en met woensdag vrij waren. Anders dan velen zullen verwachten, heb ik helaas niet veel gedaan dat weekend. Mijn gastvader moest van zaterdag 08:00 uur tot zondag 08:00 uur werken, 24 uur lang dus. Daardoor waren we die dagen al kwijt. Verder zijn we twee keer naar het zwembad, een paar keer naar vrienden en thuis geweest. Alleen 4 maart was anders, toen zijn we naar een park geweest dat ik nog niet kenden, het was heel mooi daar! Het was misschien meer een combinatie tussen een bos en een park, veel meren, veel bomen en veel dieren. Dus wel mooie dingen gezien dat weekend, al had het niks met carnaval te maken.

Maar waar ik het jammer vond dat het carnavalsweekend niet bijzonder was, was het weekend daarna echt geweldig! Zonder dat ik wist wat we waar gingen doen, moest ik zaterdagochtend mijn spullen pakken, ook voor een nacht en ik moest zeker mijn bikini niet vergeten. Het enige wat ik wist, was dat er veel water was en dat het ongeveer 2 uur rijden was... Op een gegeven moment wist ik wil dat we naar Caldas Novas gingen, hier was ik al eerder bij Hot Park geweest met Annie en Bart, maar dit keer zouden we naar Caldas Novas zelf gaan, dus niet naar Hot Park. Daar gingen we natuurlijk eerst naar het hotel, klein maar heel mooi en met twee badkamers! Hier zouden we toch alleen maar gaan slapen, dus het hoefde ook niet groot te zijn. Vervolgens trokken we onze zwemkleren aan en gingen we meteen naar een waterpark, wow wat heb ik hier genoten! Een korte samenvatting van die dag is dat ik mijn voetzolen heb verbrand, angsten heb overwonnen, heel veel glijbanen heb gezien en gewoon heel veel heb gelachen! Mijn zusjes wilden steeds dat ik overal mee naartoe ging, zo lief en gezellig! Na daar de hele dag geweest te zijn, gingen we even de stad in om te eten. Eindelijk weer terug bij het hotel, bleken daar ook nog heel veel zwembaden te zijn, waaronder een hele warme. Daar hebben we lekker kunnen ontspannen. De volgende ochtend gingen we ontbijten bij het hotel en vervolgens meteen weer naar het zwembad van het hotel. Toen was het helaas alweer voorbij. Ik denk zeker da dat weekend bij de hoogtepunten van mijn uitwisselingsjaar hoort. 

Afgelopen week is er een vlog van mij online gekomen op de Facebook pagina van Travel Active High school over mijn dagelijkse leven hier. Als je benieuwd bent hoe mijn leven hier is, is het zeker de moeite waard om daar even een kijkje te nemen! Verder ben ik gewisseld van groep waar ik help bij de Engelse school, iets meer mensen van mijn leeftijd en ouder, dat vind ik wel fijn haha! 

De dagen die ik niet beschrijf zijn vaak normale schooldagen, waarop ik niet iets super bijzonders meemaak. Dit kunnen ook dagen bij het zwembad of op bezoek bij vrienden zijn, die zijn voor mij niet meer zo bijzonder, maar dit kan voor jullie in Nederland natuurlijk wel interessant zijn. Daarom heb ik een tweede Instagram-account aangemaakt, waar op ik meer dingen van mijn dagelijkse leven hier zal delen! "Waarom dan niet op je normale account?" Daar wil ik meer de bijzondere en persoonlijke dingen blijven delen en op mijn tweede account echt alleen maar dingen van mijn leven hier. De naam is @elly_in_brazilie, ik zal er morgen beginnen met posten! 

Dat was het weer voor deze blog, iets langer dan ik had verwacht, maar lekker veel leesvoer voor jullie! Hopelijk hebben jullie ervan genoten. Over 110 dagen zit ik alweer in Nederland, de tijd vliegt... Dus extra redenen om hier extra te genieten!

Groetjes, 

Elly

Nog maar 150 dagen...

Hee allemaal,

Ik heb me eindelijk een keer aan mijn belofte gehouden, het is minder dan een maand geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Maar dat zorgt er ook voor dat er niet veel nieuwe dingen zijn gebeurd, maar dat maakt niet uit. Want er zijn wel een paar updates.

Mijn exchange duurt in totaal 305 dagen. Dat ik nog maar 150 dagen (precies 5 maanden) over heb, betekent dus dat ik al over de helft ben. Heel jammer, want ik wil hier nog lang niet weg. Maar ik dacht laatst wel dat het goed is om een einddatum aan zo'n leuk jaar te hebben, hierdoor geniet ik wel extra voor mijn gevoel. Alleen had die einddatum van mij wel wat later mogen zijn, want wat zijn die afgelopen 5 maanden voorbij gevlogen. Ik heb al zoveel mooie momenten met leuke mensen beleefd hier.

Maar nu door naar wat leuk nieuws, ik ga in april namelijk naar Amerika! Ja, jullie lezen het goed, ik ga in mijn exchange in Brazilië ook nog eens naar Amerika. Mijn gastouders en ik waren het met elkaar eens dat het jammer zou zijn als we niet ECHT gereisd hadden terwijl ik hier was. Dus na veel zoeken, denken en plannen hebben we een reis naar Miami geboekt. Maar dat is niet het enige, want we gaan ook naar Orlando en Key West. Ik kijk er zo erg naar uit om eindelijk echt met mijn gastgezin op vakantie te gaan!

Op school is het dit jaar leuker dan ik had verwacht. Omdat ik naar klas 2 ging in plaats van naar klas 3, keek ik er wel een beetje tegenop om weer naar school te gaan, omdat ik niemand in die klassen kende. Toen ik daar de eerste dag kwam, was het nog niet eens duidelijk in welke klas ik geplaatst was, dus zeiden ze dat ik naar 2B kon. Na een paar dagen had ik nog steeds met niemand gepraat, dus het werd een beetje te saai. Normaal zou ik best met iemand praten, maar mijn Portugees is nog steeds niet geweldig (zit wel zeker een stijgende lijn in merk ik) en hier kun je er niet vanuit gaan dat iedereen Engels kan haha. Toevallig wist ik dat het zusje van een vriendin van me (Sarah) uit klas 3 in 2A zat, dus ben ik na een paar dagen naar 2A gegaan. Alleen merkte ik daar weer dat als Sarah er niet was, ik me niet echt thuis voelde in die klas. Nu heb ik met de decaan afgesproken dat ik per dag mag kiezen of ik naar 2A of 2B ga. In 2B heb ik nu al wel wat vrienden, dus ik denk dat ik daar meer te vinden zal zijn. Het is daar echt gezellig met de mensen om me heen!

Als ik iets aan mijn decaan vraag, wordt het altijd een heel mooi gesprek. Ik snap namelijk wel veel Portugees, maar ik spreek het nog niet. Zij heeft hetzelfde, maar dan met Engels. Dus als ik een vraag heb aan haar ofzo, dan stel ik die in het Engels en krijg ik antwoord in het Portugees, lekker makkelijk haha!

Helaas is mijn vliegticket dus al wel geboekt... Op 5 juli vlieg in naar São Paulo, daar heb ik een paar uur overstaptijd en 's avonds vlieg ik naar Nederland. Daardoor ben ik op 6 juli weer op Nederlandse bodem te vinden. Ik heb er nog helemaal geen zin in, maar gelukkig heb ik nog genoeg tijd om hier te genieten van alle mooie plekken en lieve mensen. Dus even die vlucht uit mijn hoofd zetten, dat komt later wel.

Dit was het alweer voor deze blog, een stuk korter dan de vorige, maar dat is ook wel eens lekker. Ik hoop dat jullie er weer van genoten hebben. Ik zal weer proberen jullie op de hoogte te houden.

Groetjes,

Elly

Zomervakantie in Brazilië

Hee allemaal,

"Ik hoop dat de volgende blog niet weer pas over 2 maanden is." Dat is hoe ik de vorige blog eindigde, nu zijn we weer bijna twee maanden verder en nu schrijf ik was weer een blog... Oeps, sorry! Maar eerlijk gezegd weet ik ook niet zo goed waar ik moet beginnen, maar ik ga mijn best doen. Want dat ik nu video's heb geüpload, betekent natuurlijk niet dat ik geen blogs meer ga schrijven.

Het begon allemaal bij het feit dat ik dacht dat mijn vakantie 1,5 week eerder begon dan ik dacht, dus dat was een mooie meevaller! Alleen moesten mijn zusjes nog wel een week naar school, dus deden we niet veel die week. Toen op zaterdag 8 december eindelijk de vakantie voor het hele gezin was gestart, kwamen Annie en Bart eindelijk aan in Goiania! Ze kwamen langs, omdat mijn gastgezin 11 tot 28 december op vakantie ging naar Thailand. Dus hadden mijn gastgezin en ik samen bedacht dat er wel iemand langs mocht komen met toestemming van mijn plaatselijke begeleider! Helaas hadden ze de vlucht in São Paulo gemist, dus kwamen ze een dag later aan dan gedacht, maar dat mag de pret niet drukken haha. Die zondag hebben ze daarom vooral uitgerust, wat ik heel goed snap. Maandag gingen we naar de shopping mall, het leek me leuk als zij dat even zagen!

Op dinsdagochtend 11 december vertrok mijn gastgezin en ja, daar zijn best wel wat tranen bij geweest. Dan besef je je pas echt hoe erg je gehecht kan raken aan je gastgezin, na pas 2,5 maand voelen ze echt al als een echte familie! Toen zij weg waren, ging ik nog met Annie en Bart naar een andere mall en 's avonds vierden we sinterklaas, omdat ik dat nog niet had gedaan hier en dat mag natuurlijk niet overgeslagen worden.

Woensdag was het tijd om naar Caldas Novas/Rio Quente te gaan, hier is hot park, dat is een waterpark met natuurlijk warm water. Donderdag hadden we een lunch met mn beste vriendin in Brazilië en haar ouders, het hoofdgerecht was hutspot en het toetje was brigadeiro (mijn lievelingseten hier). Op deze dag maakten we ook speculaasbrokken. Vrijdag en zaterdag waren niet nieuw voor mij, maar zeker wel leuk om nog een keer naartoe te gaan! We gingen op vrijdag naar Salto Corumba, daar zijn de watervallen waar ik in mijn vorige blog over vertelde. Op zaterdag gingen we naar Arca Parque, waar ik ook in mijn vorige blog in vertelde.

Zondag gingen we naar Brasilia, de hoofdstad van Brazilië. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier meer van had verwacht. Het was wel leuk om te zien, maar ik vond het minder bijzonder dan ik van te voren dacht. Maandag deden we wat rustiger aan en zijn we nog weer naar Goiania shopping en het I love Goiania bord geweest, even lekker de toerist uitgehangen. Op dinsdag 18 december was het tijd voor Annie en Bart om weer terug te gaan naar Nederland...

Diezelfde dinsdagavond ging ik met Ana en haar moeder ergens eten waar veel vrienden van Ana waren. Het waren hele leuke mensen en ik heb daar zeker een hele leuke avond met veel nieuwe mensen gehad! Woensdag en donderdag waren niet zo bijzonder en vrijdag heb ik voor het eerst een kerkdienst in Brazilië meegemaakt, wat best bijzonder was. Hier zijn heel veel mensen nog gelovig (in tegenstelling tot in Nederland) en hier gaat het dus ook meer met de tijd mee. Was leuk om mee te maken!

Op zaterdag 22 december was het tijd om met Ana en haar ouders naar de boerderij in Santa Helena de Goias te gaan, waar we ook kerst zouden vieren. Omdat mijn gastgezin met kerst natuurlijk op vakantie was, bood Ana meteen aan dat ik wel met haar kerst kon vieren, super lief van haar en haar familie! We stopten eerst nog in een andere stad, waar Ana een paar liedjes mocht zingen, dit was super mooi! Daardoor kwamen we wel pas om 2 uur 's nachts aan... De volgende dag gingen we echt naar de boerderij en daar hebben we de hele dag doorgebracht. Op 24 december gingen we daar eindelijk de kerstboom opzetten, lekker op tijd haha! Verder hebben we vooral veel eten gemaakt en natuurlijk gegeten, omdat het kerstavond was!

We zijn nog tot 27 december in Santa Helena gebleven. We hebben hier niet veel bijzondere dingen meer gedaan, eerste kerstdag was als een gewone dag en we hebben vooral veel films gekeken, boodschappen gedaan, spelletjes gespeeld en zulke dingen. Maar dat betekent niet dat het niet leuk was!

Op 28 december zou mijn gastgezin om 23:55 landen in Goiania, maar er was zoveel regen en onweer, dat ze eerst weer naar Brasilia en weer terug zijn gevlogen. Ze konden eerst niet landen hier en daarom waren ze pas tussen 2 en 3 uur 's nachts thuis en mijn gastvader moest de volgende dag weer om 7 uur werken... Het was wel heel leuk dat ze eindelijk weer thuis waren!

Oud en nieuw was geen groot spektakel, om 2 over 12 was iedereen ineens: ow... gelukkig nieuw jaar! We vierden dit bij vrienden van mijn gastouders thuis, we gaan hier wel vaker heen en zoals altijd was het weer heel gezellig, daarom zijn we daar op 1 januari weer naartoe gegaan om te lunchen.

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik verder niet veel bijzondere dingen meer heb meegemaakt, mijn gastvader was doordeweeks weer steeds werken, in het weekend naar het zwembad of naar vrienden, een verjaardag van een kennis in een bar meegemaakt, de trui van mijn uniform eindelijk besteld en veel kleine, spontane uitjes met mn gastmoeder! Wat nog wel even de moeite waard is om te melden, is dat ik aardig wat heb gesport, zowel hardlopen als naar de sportschool! Mijn gastouders kunnen allebei 5x per maand iemand meenemen om te sporten, dus dan kan ik gezellig mee! Laatst een keer 3 uur achter elkaar gesport met mijn gastmoeder, toen waren we wel heel trots op onszelf haha.

Vanaf dinsdag moet ik weer naar school, hierbij ga ik helaas weer naar de 2e klas (met 15-jarigen) zonder mijn vrienden. Maar gelukkig blijf ik wel op dezelfde school, dus in de pauzes kan ik mijn vrienden nog zien en nu kan ik nieuwe vrienden maken en ik ga op zoek naar een sport die ik in de middag kan doen na school. We zijn ook bezig met het boeken van een vakantie, dus er komen nog mooie momenten aan! Sowieso zijn bijna alle momenten hier mooi, ik wil nog lang niet naar huis, maar ik zit al bijna op de helft van mijn exchange... Time flies when you're having fun!

Dat was het dan weer voor deze blog, jullie mogen me er gerust aan helpen herinneren als het te lang duurt tot de volgende weer online komt haha! Ik zal jullie proberen op de hoogte te houden als er bijzondere dingen gebeuren.

Groetjes,

Elly


P.S. Laat het gerust weten als jullie vragen hebben over mij en mijn uitwisselingsjaar in Brazilië!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active